ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ: Σε λίγο ξεκινά ο εμβολιασμός παιδιών 5-11 ετών.
Η Σιγκαπούρη είναι μία από τις χώρες του κόσμου με τα υψηλότερα ποσοστά εμβολισμού ....και μετρά μόλις μερικές 10αδες θανάτους από covid-19.
https://www.channelnewsasia.com/singapore/excellent-response-kkh-covid-19-child-vaccination-trial-study-may-begin-next-week-2326291
Η ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΗ ΑΠΟΒΙΟΜΗΧΑΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ - ΤΟ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟ ΣΑΜΠΟΖ
Δείτε τα μαφιόζικα "μέσα" των πρακτόρων της Μόσχας & Πεκίνου για να καταστρέψουν την Ελληνική Βιομηχανία
Περίπτωση : MALKOTSI
ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡ-ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΟΛΜΕ-ΔΟΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Η αξιολόγηση είναι μια κοινωνική διαδικασία που συντελείται σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης συλλογικής δραστηριότητας. Πραγματοποιείται με πολλές μορφές τόσο στον καπιταλισμό, όπως επίσης πραγματοποιούνταν και στα πραγματικά σοσιαλιστικά κράτη. Όσο ο χαρακτήρας της εργασίας θα είναι κοινωνικός, η εργασία θα περιέχει μέσα της υποχρεωτικά και τον κοινωνικό έλεγχο, είτε αυτός θα έχει σαν κύριες τις από τα πάνω και πιο καταπιεστικές μορφές που αντιστοιχούν στην κεφαλαιοκρατική λειτουργία του παραγωγικου προτσές είτε τις πιο δημοκρατικές και από τα κάτω που αντιστοιχούν στην κοινωνική ιδιοποίηση των μέσων παραγωγής στις σοσιαλιστικές κοινωνίες.
Σε κάθε περίπτωση όλοι όσοι συμμετέχουν στην κοινωνική παραγωγή, και οι εργάτες και οι υπάλληλοι αξιολογούνται ενώ ακόμη και ο μεγαλοαστός καπιταλιστής όταν λειτουργεί σαν διευθυντικο στέλεχος αξιολογείται από τους μετόχους της επιχειρησής του και σε τελική ανάλυση από την αγορά. Αξιολόγηση δεν είχαν μόνο οι δουλοχτήτες, οι φεουδάρχες και ο κάθε Φύρερ της σύγχρονης εποχής. Αλλά ακόμη και αυτοι αξιολογούνταν έμμεσα μέσα από τους εσωτερικούς συνομώτες διεκδικητές της εξουσίας τους και από τους εξωτερικούς πολέμους στους οποίους κυρίως στήριζαν τον καταπιεστικό μηχανισμό και το κοινωνικό κύρος τους.
Σε ότι αφορά την κρατική αξιολόγηση στο δημόσιο τομέα στον καπιταλισμό αυτή μπορεί να γίνεται είτε εντελώς από τα πάνω και να είναι συγκεντρωτική και αυταρχική, είτε σαν ένας συνδυασμός από τα πάνω και από τα κάτω αξιολόγησης όπως γίνεται στις προωθημένες αστικές δημοκρατίες. Στην εκπαίδευση η καλύτερη αξιολόγηση του δεύτερου είδους που ίσως όχι τυχαία αντιστοιχεί στην καλύτερη εκπαίδευση στον κόσμο σήμερα είναι αυτή της Φινλανδίας, όπου μάλιστα το κύριο βάρος του εκπαιδευτικού ελέγχου, τουλάχισον στις χαμηλότερες τάξεις πέφτει στους συλλόγους των γονιών. Πάντως η έλλειψη ολοκληρωτικής μη αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων και μάλιστα των εκπαιδευτικών, που διαμορφώνουν μυαλά και ψυχές δεν υπάρχει πουθενά αλλού σε συνθήκες ειρήνης εκτός από τη χώρα μας. Επειδη όμως η κοινωνία, όπως και η φύση, απεχθάνεται το κενό ασκεί μια ατομική θριαμβευτική αξιολογηση υπέρ του εαυτού της η πιο αδιάφορη για τους μαθητές, η πιο παρασιτική και η πιο τεμπέλικη υπαλληλοκρατία. Αυτή η κοινωνική δύναμη που έχει την τάση να επεκτείνεται και ουσιαστικά ελέγχει τα συνδικάτα των εκπαιδευτικών, που πρακτικά τα έχει εντελώς απομαζικοποιήσει και αφυδατώσει από κάθε πνεύμα κριτικής, ασκεί μια άτυπη δικτατορία στα σχολεία υπέρ της άγνοιας και της καταστροφής χαρακτήρων. Κυρίως καταστρέφει τα παιδιά της φτωχολογιάς που οι γονείς τους δεν έχουν τα λεφτά να αγοράζουν την εργατική δύναμη ιδιωτικών εκπαιδευτών, ενώ αποθαρρύνει και επιχειρεί να σαπίσει και να σπάσει το ηθικό της πλειοψηφίας των δασκάλων που θέλουν να προσφερουν στο λαό, όπως κάθε τίμιος και παραγωγικός άνθρωπος και γι αυτό αρνούνται να να μετατρέπονται σε παράσιτο που απομυζά τη ζωντάνια όλης της σχολικής ζωής.
Η αυτοαξιολόγηση όλης της σχολικής μονάδας, που λέγεται στο νέο νόμο και «εξωτερική αξιολόγηση» καθώς και η «εσωτερική αξιολόγηση» που είναι η ατομική του κάθε εκπαιδευτικού (και σχεδιάζεται από το υπουργείο να μπει σε εφαρμογη από του χρόνου) ήταν πάντα, οποια μορφή και αν είχε η απόλυτη αιτία για την κήρυξη πολέμου από τις ΟΛΜΕ-ΔΟΕ (ανώτατα συνδικαλιστικά όργανα των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης και των δασκάλων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αντίστοιχα) ενάντια σε κάθε τέτοιο νομοσχέδιο εκτός από αυτό που ψηφίστηκε από το ΣΥΡΙΖΑ και αφορούσε την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και για το οποίο είπαν κάτι ελάχιστες μισοκουβέντες, αλλά κυρίως δεν έκαναν τίποτα. Του νομοσχεδίου αυτού αντιγραφή είναι το τωρινό της Κεραμέως που αφορά την αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων.
Έτσι από το φετινό Φλεβάρη που το νομοσχέδιο για την αυτοαξιολόγηση του σχολείου ψηφίστηκε από την κυβέρνηση, οι ΟΛΜΕ-ΔΟΕ κήρυξαν απεργία-αποχή από κάθε διαδικασία εφαρμογής του από τους συλλόγους των διδασκόντων στα σχολεία, που κλήθηκαν από την κυβέρνηση να τον εφαρμόσουν. Δηλαδή τις ώρες που θα γίνονταν αυτή η διαδικασία, οι εκπαιδευτικοί θα απείχαν. Οι ΕΛΜΕ, δηλαδή οι συνελεύσεις των τοπικών οργανώσεων των εκπαιδευτικών ακολούθησαν σε ποσοστό λίγο κοντά στο 90% την απόφαση αυτή των ΟΛΜΕ-ΔΟΕ. Βέβαια πρέπει να πάρουμε υπόψη μας ότι αυτές οι συνελεύσεις είναι πολύ άμαζες γιατί οι καθηγητές απεχθάνονται το πνιγηρό και αντιδημοκρατικό τους πνεύμα που οφείλεται στην κυριαρχία εκεί των αντιλαϊκών ψευτοαριστερών παρατάξεων καθώς και μιας ΔΑΚΕ που τις ακολουθεί γιατί εκπροσωπεί ότι πιο κρατικογραφειοκρατικό και εθνοσωβινιστικό έχει μέσα της η ΝΔ. Πάντως ακόμα και αν το αληθινό ποσοστό που ακολουθεί την ΟΛΜΕ είναι γύρω στο 50%, αυτό οφείλεται στα τερατώδη ψεμματα που λένε οι παραπάνω συνδικαλιστικές παρατάξεις στους εκπαιδευτικούς σε ότι αφορά την αξιολόγηση. Το βασικό τους ψέμμα είναι ότι η αυτοαξιολόγηση θα κατηγοριοποιήσει τα σχολεία. Δηλαδή θα υπάρξουν σχολεία που θα έχουν πολλούς δείκτες (δηλαδή πολλά θέματα με τα οποία ασχολήθηκαν) και υψηλές βαθμολογίες στους στόχους της αξιολόγησης και άλλα που θα έχουν λίγους δείκτες και χαμηλές βαθμολογίες. Μάλιστα, λένε, πολλούς δείκτες και υψηλές βαθμολογίες θα έχουν τα σχολεία στα οποία φοιτούν οι πλούσιοι μαθητές ή τα σχολεία των σχετικά πλούσιων περιοχών, ενώ τα σχολεία των φτωχών περιοχών στα οποία φοιτούν κατά κανόνα οι φτωχοί μαθητές θα έχουν λίγους δείκτες και χαμηλές βαθμολογίες. Με αυτόν τον τρόπο, συνεχίζουν, οι καθηγητές θα μεταβληθούν σε μαγαζάτορες που θα προσπαθούν να πουλήσουν την πραμάτια τους (τους δικούς τους δείκτες και βαθμολογίες) με σκοπό να προσελκύσουν μαθητές για να έχουν ωράριο και δουλειά στο σχολείο. Έτσι, λένε ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, με δείκτες λίγους και βαθμολογίες χαμηλές για τα σχολεία των φτωχών, αυτά θα κλείσουν, οι καθηγητές θα χάσουν τη θέση τους και τα σχολεία θα γίνουν ιδιωτικά για να απορροφήσουν τους μαθητές του δημόσιου σχολείου που έκλεισε.
Φυσικά δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να εξηγήσουν πως θα κλείσουν τα σχολεία και δάσκαλοι και καθηγητές θα μείνουν άνεργοι, αφού πρώτον οι εκπαιδευτικοί είναι μόνιμοι κρατικοί υπάλληλοι και δεν απολύονται και δεύτερον ο νόμος δεν αναφέρει σε καμιά περίπτωση ότι τα σχολεία με λίγους δείκτες και χαμηλές βαθμολογίες θα κλείνουν, ουτε και θα μπορούσε αυτό να το πει και να το κανει ακόμα και η πιο αυτοκτονική κυβέρνηση. Πρόκειται για ένα τερατώδες ψέμα.
Τι σημαίνει όμως λίγοι δείκτες; Σημαίνει το εξής. Ο σύλλογος των διδασκόντων στην αρχή της χρονιάς θέτει ορισμένους στόχους για τη σχολική χρονιά και δημιουργεί ορισμένες ομάδες με εκπαιδευτικούς για την επιτυχία των στόχων. Θα κάνω αυτό και αυτό στη διάρκεια της χρονιάς, δηλαδή οτιδήποτε αφορά πχ τις μεθόδους διδασκαλίας όπως πειραματα, ομαδικές εργασίες, καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες, τις σχέσεις μεταξύ εκπαιδευτικών και μαθητών, τις εκπαιδευτικές επισκέψεις σε μορφωτικά ιδρύματα και παραγωγικές μονάδες, μέχρι και τη σύνδεση του σχολείου με την κοινωνία και γενικά οτιδήποτε θα έκανε πλουσιωτερη τη σχολική ζωή. Ο νόμος απλά βάζει ένα γενικό πλαίσιο για να βγει το σχολείο από την σημερινή απόλυτη στειρότητα του. Στο τέλος της χρονιάς γίνεται αποτίμηση από τους ίδιους τους καθηγητές αν οι στόχοι αυτοί πέτυχαν και βάζουν έναν βαθμό από το 1 έως το 4 ανάλογα με το βαθμό επιτυχίας των στόχων, Αν αυτοί οι στόχοι δεν επιτεύχθηκαν αναφέρονται οι λόγοι και τι πρέπει να γίνει για να επιτευχθουν σε μεγαλύτερο βαθμό την επόμενη χρονιά. Χαμηλή βαθμολογία, την οποία επισημαίνουμε ότι τη βάζουν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης του συλλόγου διδασκόντων στο τέλος της σχολικής χρονιάς για την αποτίμηση των στόχων, σημαίνει ότι αυτό που πήγε στραβά πρέπει να διορθωθεί. Ο νόμος επίσης ορίζει ότι σε κάποια σχολεία με ειδικές συνθήκες είναι λογικό οι στόχοι να μην μπορούν να πραγματοποιηθούν έστω και για λίγο. Τότε απλά αναφέρονται οι ειδικές συνθήκες. Αυτό είναι όλο. Όμως το βασικό πρόβλημα για τις ΟΛΜΕ-ΔΟΕ δεν είναι οι βαθμολογίες, αλλά το πόσοι δείκτες χρησιμοποιήθηκαν. Δηλαδή σε κάποια σχολεία οι εκπαιδευτικοί πραγματοποιούν πολλές δράσεις και σε κάποια άλλα καθόλου ή ελάχιστες. Αυτό δηλαδή που θα φανεί στην πραγματικότητα είναι ότι κάποιοι εκπαιδευτικοί σε κάποια σχολεία κάτι κάνουν, ενώ κάποιοι άλλοι σε άλλα σχολεία δεν κάνουν τίποτα. Όμως αυτό δεν έχει σχέση με το αν τα σχολεία είναι σε φτωχές περιοχές ή όχι, αλλά με τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, με την βοηθεια που δίνει το υπουργείο στον εμπλουτισμό και τη διευκόλυνη στην πραγματοποίηση αυτών των στόχων, αλλά πάνω απ όλα με την υπερδεξιά κρατικοϋπαλληλική, αντιλαϊκή πολιτική των ΟΛΜΕ-ΔΟΕ. Κατά πόσο δηλαδή πέρα από το μάθημα στην τάξη που θα συνεχίσει ως του χρόνου να μην αξιολογείται (γιατί τοτε θα ξεκινήσει η ατομική αξιολόγηση των καθηγητων η λεγόμενη εσωτερική αξιολόγηση του σχολειου), κάνουν και κάτι παραπάνω για τους μαθητές τους. Έτσι θα φανεί στην κοινωνία η γύμνια εκείνων των δημόσιων σχολείων στα οποίο κυριαρχεί η πιο παρασιτική και αντιλαϊκή κρατικοϋπαλληλική νοοτροπία, δηλαδή η νοοτροπία της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ και έτσι θα αποκαλυφθεί η βαθύτερη αιτίας της ειδικής καταστροφής που χρόνια τώρα συντελείται στη στοιχειώδη και τη μέση εκπαίδευση της χώρας μας περισσότερη από κάθε άλλη στον καπιταλιστικό κόσμο. Αυτός είναι και ο βαθύτερος λόγος για τον οποίο αυτού του ειδους η κρατικοϋπαλληλία με ηγέτες της τα ψευτοΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και Παρεμβάσεις και με το πράσινο φως από όλες τις ως τώρα πρωθυπουργίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχει κάνει κατάληψη με άσκηση ψυχολογικής βίας και με τάνκερ γεμάτα ψέμματα την ηγεσία της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ και τώρα αρνείται οποιασδήποτε μορφής αξιολόγηση.
Μαζί με το επιχείρημα για κατηγοριοποίηση των σχολείων οι ΟΛΜΕ και ΔΟΕ λένε και ένα άλλο. Λένε οτι οι διαδικασίες αυτοαξιολόγησης φέρνουν μεγάλη γραφειοκρατία και ότι οι εκπαιδευτικοί θα τρώνε το χρόνο τους για τους δείκτες και θα παραμελούν τα διδακτικά τους καθήκοντα. Η εμπειρία αυτών των διαδικασιών μέχρι τώρα έδειξε ότι δεν υπάρχει καθόλου τέτοιο ζήτημα και ότι για να τεθούν οι δείκτες και να κατανεμηθούν σε ομάδες οι εκπαιδευτικοί, όπως και για να γίνει αποτίμησή τους και βαθμολογία τους στο τέλος, δεν χρειάζονται από γραφειοκρατική δουλειά πάνω από δύο ώρες συνολικά!
Το τρίτο επιχείρημά τους είναι ότι ο νόμος αυτός φέρνει ‘‘πειθάρχηση και υποταγή των εκπαιδευτικών’’. Λέγοντας «πειθάρχηση και υποταγή» εννοούν ότι οι εκπαιδευτικοί που δεν θέλουν να πραγματοποιούν δράσεις στο σχολείο με τους μαθητές τους, θα υποχρεωθούν πια να το κάνουν όχι κάτω από την πίεση μιας κυβέρνησης που στην προκείμένη περίπτωση αφησε χωρίς πρακτική πολιτική στήριξη την ίδια της την υπουργό, αλλά κάτω από την πίεση της κοινωνίας που ξέρει εδώ και χρόνια ότι το ελληνικό σχολείο διαλύεται. Θα υποχρεωθούν δηλαδή να ανταποκριθούν στις αναγκες των πιο φτωχών μαθητών και των γονιών τους που δεν έχουν λεφτά για φροντιστήρια, καθώς και στις ανάγκες των ίδιων των εκπαιδευτικών που στην πλειοψηφία τους νοιάζονται για να πιάνει τόπο η δουλειά τους. Αυτοί θέλουν να αξιολογούνται, πράγμα που δεν θέλουν αυτοί οι οποίοι θέλουν να συνεχίσουν να επιβάλλουν στους μαθητές την πνευματική και ψυχική απουσία τους από την τάξη και τελικά την περιφρόνηση τους στα παιδιά της φτωχολογιάς. Στην πραγματικότητα δηλαδή δεν θέλουν αυτοί οι τελευταίοι να χάσουν την εξουσία τους στο σημερινό σχολείο, αφού ο νόμος της αξιολόγησης τίποτα δεν αλλάζει σε όλα τα υπόλοιπα ζητήματα του σχολείου (προγράμματα σπουδών, τρόπο διδασκαλίας, ωράριο εργασίας κλπ).
Το ευρύτερο αντιφασιστικό μέτωπο που πήρε την πρωτοβουλία να συγκροτησει η ΟΑΚΚΕ στην εκπαίδευση, η Κίνηση «Παιδεία για Δημοκρατία και Ανάπτυξη» υποστηρίζει τη συγκεκριμένη αξιολόγηση όσο θα είναι συνεπής στη δεσμευση της ότι δεν θα είναι τιμωρητική, γιατί πιστεύει ότι πρέπει και οι εκπαιδευτικοί, όπως γίνεται και σε όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους, να αξιολογούνται από τον εργοδότη τους, που εδώ είναι το κράτος. Δηλαδή είμαστε αντίθετοι σε μια αξιολόγηση που στις σημερινές συνθήκες της ανεργίας και της κρίσης θα απολύει τους εκπαιδευτικούς. Όμως σε αντίθεση με την αξιολόγηση που είχε ψηφιστεί από την κυβέρνηση Σαμαρά και που όριζε στην ατομική αξιολόγηση ότι υποχρεωτικά ένα ποσοστό 15% θα έπαιρνε χαμηλή βαθμολογία, το οποίο αν επαναλαμβανόνταν για δεύτερη φορά θα οδηγούσε σε απόλυση (ΠΔ 52), ο τωρινός νόμος προβλέπει για την ατομική αξιολόγηση που θα πραγματοποιείται κάθε τέσσερα χρόνια μόνο την παρακολούθηση επιμόρφωσης για όποιον εκπαιδευτικό αξιολογηθεί ως ανεπαρκής.
Με το άνοιγμα των σχολείων το Σεπτέμβρη οι σύλλογοι διδασκόντων (ουσιαστικά η συνέλευση των εκπαιδευτικών κάθε σχολικής μονάδας που συγκαλείται από τον Διευθυντη, οπότε σαν τέτοια δεν είναι ένα συνδικαλιστικό αλλά ένα κρατικό διοικητικό όργανο), θα έπρεπε να πραγματοποιήσουν πάλι συνελεύσεις σχετικές με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας μέχρι τις αρχές του Οκτώβρη. Εννοείται ότι μπροστά στον θανάσιμο κίνδυνο για τα ταξικά αντιλαϊκά συμφέροντα τους οι ΟΛΜΕ-ΔΟΕ κηρυξαν απεργία-αποχή. Αν και ένας μεγάλος αριθμός σχολείων συμμετείχαν σε αυτήν, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής και δεν διαψεύστηκαν ούτε από τις ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, μέχρι τις αρχές του Οκτώβρη 6600 σχολεία-σε ένα σύνολο 15000 περίπου-είχαν πραγματοποιήσει συνεδριασεις συλλόγων διδασκόντων και είχαν στείλει σχέδια για την αυτοαξιολόγηση. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση, δηλαδή με δεδομένη μια αρκετά μεγάλη, αν και όχι όσο περιμένε η ΟΛΜΕ, υποκινημένη από ψέμματα αντίθεση των εκπαιδευτικών στο νόμο, αντί η Κεραμέωςνα βγει στις τηλεοράσεις να υπερασπίσει το νόμο και να καλέσει τις ΟΛΜΕ-ΔΟΕ σε αντιπαράθεση μπροστά σε γονείς, μαθητές και σε όλους τους καθηγητές, και αντί να βγουν τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας και της ΔΑΚΕ να κάνουν το ίδιο και αντί ο ίδιος ο Μητσοτάκης να πει έστω μια λέξη υπέρ του νόμου της υπουργού του, άφησαν ανενόχλητη τις ΟΛΜΕ και ΔΟΕ να λένε τα γκεμπελικά ψέματα τους, και επίσης ανενόχλητη την Κεραμέως να τις πάει στα Δικαστήρια ενάντια στην απεργία αποχή. Δηλαδή κατέφυγαν στη βία για να δώσουν στους ψεύτες της πιο αντιδραστικής μερίδας του κράτους και της κρατικής υπαλληλίας τον τίτλο του κυνηγημένου αγωνιστή.
Ετσι το Δικαστήριο κήρυξε παράνομη την απεργια την ίδια ώρα που το ψευτοΚΚΕ κατέβαζε στο δρόμο όλο τον πολιτικό του στρατό εμφανίζοντας τον σαν εκπαιδευτικούς επειδη οι εκπαιδευτικοί εδώ και χρόνια δεν κατεβαίνουν από απέχθεια στα καπέλα που τους φορά για χρόνια η ηγεσία τους. Έτσι η Κεραμεώς σαν ένας κλασσικός αστός που περιφρονεί το λαό και τις διαθέσεις του, αλλά και παίζοντας το μόνιμο προβοκατόρικο παιχνίδι του Μητσοτάκη υπέρ του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, αντί να λύσει το πρόβλημα πολιτικά και με συζήτηση στα ΜΜΕ προσέφυγε στον κρατικό καταναγκασμό δίνοντας κι άλλη ζωη στο σάπιο μέτωπο της αντι-εκπαίδευσης.
Με βάση αυτό το δεδομένο η Κίνηση «Παιδεία για Δημοκρατία και Ανάπτυξη» με τοποθέτησή της, ενώ συνέχιζε να υποστήριζει το νόμο έκανε την τοποθέτηση ότι δεν θα συμμετέχει στους συλλόγους της αξιολόγησης όσο χρησιμοποιείται ένας δικαστικός καταναγκασμός απέναντι σε μια εξαπατημένη πλειοψηφία εκπαιδευτικών.
Στο επόμενο διάστημα καλούνται γενικές συνελεύσεις των ΕΛΜΕ με αντικείμενο ποια θα είναι η συνέχεια, στις οποίες η συμμετοχή είναι ελάχιστη. Έτσι γίνεται η συνέλευση των προέδρων το Σάββατο 16 Οκτώβρη μέσα σε ένα όργιο αντιδημοκρατίας. Πρόεδροι ψήφιζαν όχι τις αποφάσεις των άμαζων γενικών συνελεύσεων των ΕΛΜΕ τους, αλλά ανάλογα με την κομματική τους τοποθέτηση. Σε αυτό το όργιο αντιδημοκρατίας και ευτελισμού κάθε δημοκρατικής διαδικασίας πρωτοστάτησαν οι Παρεμβάσεις (που ανήκουν στην εξωκοινοβουλευτική «αριστερά») και το ΠΑΜΕ (του ψευτοΚΚΕ) που ψηφισαν να συνεχιστεί η απεργία-αποχή ενώ ήξεραν ότι οι εκπαιδευτικοι δεν θα πήγαιναν ταυτόχρονα κόντρα στα δικαστήρια και κόντρα στην κοινή γνώμη. Οι υπόλοιποι προσκείμενοι στη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ ή το ΚΙΝΑΛ που ήξεραν ότι τα κόμματά τους, που είναι πιο μαζικά και πιο «κοινοβουλευτικά» από το ψευτοΚΚΕ θα πάθουν ζημιά στη βάση αν πάνε κόντρα στα δικαστήρια χωρίς να έχουν καν μαζί τους την κοινή γνώμη, ψήφισαν να σταματήσει η απεργία-αποχή τους.
Λίγο μετά και οι δυο τάσεις βρήκαν μια κοινή λύση στη ΔΟΕ: Αποφάσισαν να μπουν τυπικά οι εκπαιδευτικοί στη διαδικασία της αυτοαξιολόγησης των σχολικών μονάδων ώστε να μην διωχθούν ποινικά, αλλά να γραψουν ένα χαρτι ίδιο για όλα τα σχολεία της χώρας όπου θα προτείνουν κάποιες δραστηριότητες που δεν θα τις πραγματοποιούν αλλά στο τέλος θα βαθμολογούν τον εαυτό τους με 4 (άριστα). Πρόκειται για μια απόφαση απόλυτης γελοιοποίησης του οποιουδήποτε διεκδικητικού συνδικαλισμού γιατί και αρνείται να αναλάβει τα ουσιαστικά ρίσκα μιας αναμέτρησης με το κράτος και φτύνει κατάμουτρα την κοινή γνώμη και τους περίπου μισούς καθηγητές που μπήκαν στην αξιολόγηση.
Η ΟΛΜΕ αντίστοιχα με απόφαση της ΓΣ των προέδρων των ΕΛΜΕ ψήφισε «η τηλεκπαίδευση να διενεργείται αποκλειστικά από τον χώρο των σχολείων με εξοπλισμό που θα παράσχει η υπηρεσία. Καλούμε όλους και όλες τις εκπαιδευτικούς κάθε φορά που απαιτείται από αυτούς/ες να παράσχουν υπηρεσίες τηλεκπαίδευσης να παρουσιάζονται στο σχολείο τους και να απαιτούν τον απαραίτητο χώρο, εξοπλισμό και σύνδεση από την υπηρεσία». Πρόκειται για θέση απόλυτης ντροπής και δυσφήμησης για τον κλάδο των καθηγητών, να μην θέλουν ουσιαστικά να γίνει τηλεκπαίδευση (όταν θα χρειαστεί) γιατί είναι γνωστό ότι από τη μια τα σχολεία δε διαθέτουν τόσους υπολογιστές όσοι και οι εκπαιδευτικοί που διδάσκουν, και από την άλλη δεν υπάρχει σε κάθε χώρο του σχολείου δίκτυο για να συνδέονται και να κάνουν το μάθημά τους. Στην πραγματικότητα για άλλη μια φορά θέλουν να αφήσουν αμόρφωτα τα φτωχά παιδιά, αφού έτσι ή αλλιώς οι πλούσιοι ή εύποροι μαθητές θα πάνε στο φροντιστήριο ή στα ιδιαίτερα για να αναπληρώσουν τα μαθήματα που χάνουν.
Αυτή η στάση θα κοστίσει παραπέρα στο ήδη βαρια τραυματισμένο κύρος της ηγεσίας των εκπαιδευτικών στις λαϊκές μάζες και επίσης μπορεί να δώσει κύρος στη διαδικασία αξιολόγησης αν η κυβέρνηση δεν συνεχίσει την πολιτική της να παίρνει ποινικά μέτρα κατά των εκπαιδευτικών που δεν συμμετέχουν στην αξιολόγηση.
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι όλη η κοινωνία θα βρεθεί σε λίγο απέναντι από τους εκπαιδευτικούς, καθώς βλέπει τα παιδιά του να βγαίνουν αμόρφωτα από τα σχολεία και ιδιαίτερα οι φτωχοί μαθητές και να αναγκάζονται να πληρώνουν, όσοι έχουν βέβαια, για μια θέση στην ανώτατη εκπαίδευση. Στο ζήτημα δε της άρνησης της αξιολόγησης, δηλαδή του ελέγχου τους από τον εργοδότη τους, είναι πολύ θυμωμένη μαζί τους. Αυτή η κοινωνική πίεση μαζί με την άρνηση πολλών εκπαιδευτικών να ακολουθήσουν μέχρι το τέλος ΟΛΜΕ-ΔΟΕ, έφερε αυτή την εικόνα διάλυσης και διαφθοράς στη συνέλευση των προέδρων και την αποχή από τις γενικές συνελεύσεις.
Πιστεύουμε ότι οι δημοκράτες εκπαιδευτικοί πρέπει να αποδεκτούν την τωρινή αξιολόγηση, αλλά πάνω από όλα να παλέψουν για έναν έλεγχο του λαού, δηλαδή των μαθητών και των γονιών πάνω στο σημερινό σχολείο. Αυτό είναι η βασική προϋπόθεση για να αλλάξει το σχολείο προς όφελος της εργατικής τάξης και του λαού.
Αθήνα 29 Οκτώβρη 2021
Κίνηση για "ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ"
Και εκεί που ο ευρωπαϊκός οικονομικός γίγας νόμιζε ότι θα απογειωθεί μετά την έξοδο του από την πανδημική οικονομική συρρίκνωση.... ένιωσε ένα σιδερένιο χέρι να του έχει αρπάξει το πόδι. Κοίταξε και είδε ότι ήταν η Ρωσία του Πούτιν.
Αυτή, την ώρα που η παγκόσμια ζήτηση για πρώτες ύλες ιδιαίτερα για τις ενεργειακές εκτοξεύτηκε απότομα μετά τα αντι-πανδημικά λοκντάουν και ενώ η ΕΕ είχε αδειάσει τις αποθήκες της του φυσικού αερίου από έναν πολύ ψυχρό χειμώνα και ένα πολύ θερμό καλοκαίρι, ο Πούτιν μείωσε ξαφνικά την παροχή αερίου στην ΕΕ κατά 20% με αποτέλεσμα η τελευταία στις αρχές Σεπτέμβρη να έχει καλύψει μόλις το 60% των δυνατοτήτων αποθήκευσης ενώ θα έπρεπε έως την 1/10 να έχει ξεπεράσει το 68% για να μπορέσουν να εξισορροπηθούν οι διακυμάνσεις της αγοράς το χειμώνα.
Από τη στιγμή λοιπόν που στην απότομη αύξηση της παγκόσμιας ζήτησης προστέθηκε -και όχι τυχαία όπως θα δούμε παρακάτω- μια απότομη μείωση της ρώσικης προσφοράς του, οι τιμές του φυσικού αερίου όχι απλά ανέβηκαν αλλά πενταπλασιάστηκαν.
Έτσι μια χώρα που ο γίγαντας δεν την πολυλογαριάζει γιατί σύμφωνα με την οικονομίστικη τύφλα που τον δέρνει έχει ένα ΑΕΠ μόνο λίγο μεγαλύτερο από αυτό της Ισπανίας (1580 δις δολάρια έναντι 1310) έριξε την ΕΕ των 15.160 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε μια άνευ προηγουμένου πληθωριστική κρίση που δεν αποκλείεται να μετατραπεί, αν δεν αντιμετωπιστεί, σε οικονομική κρίση και σε πολιτική διάσπαση της ΕΕ.
ΠΗΓΗ ΟΑΚΚΕ
Μ' ΕΝΑ ΣΜΠΑΡΟ ΠΟΛΛΑ ΤΡΙΓΩΝΙΑ
Με την συμφωνία Βελόπουλου, Σύριζα, Κινάλ, ψευτοΚΚΕ ...και την σιωπηρή συμφωνία της Μόσχας ...
Βρε τον "επιτυχημένο" Χ. Θεοχάρη...πως πήγε στον βωμό του Ρώσικου αφεντικού ...Κάποιος έπρεπε να "τιμωρηθεί"...ώστε να εξακολουθεί ο Ρώσο-Μητσοτάκης να φαίνεται "Ευρωπαίος" ..!
ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΙΚΟ ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ή αλλιώς ...
ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΙΚΟΥ ΠΟΥΤΙΝ
Τη στιγμή που η μετάλλαξη Δέλτα του Covid-19 έκανε αισθητή την παρουσία της στην ΕΕ, βγήκε στην επιφάνεια το βρώμικο σχέδιο του πλασιέ των ρωσοκινέζικων συμφερόντων Μητσοτάκη, πίσω από τo πρωτοπόρο πάθος του για να υιοθετήσει η ΕΕ το πιστοποιητικό εμβολιασμού. Απορήσαμε για μια στιγμή πως αυτός ο τύπος ήθελε να κάνει κάτι καλό για τον τουρισμό της χώρας μας αλλά και την ενωμένη Ευρώπη.!
Η απορία μας λύθηκε σύντομα. Στόχος της εκστρατείας του ήταν να βάλει από την πίσω πόρτα ακριβώς με πρόσχημα τον τουρισμό της καταχρεωμένης χώρας μας το ρώσικο και το κινέζικο εμβόλιο στην ΕΕ παρακάμπτοντας ή πιέζοντας τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΑ).
Επειδή αυτό το σχέδιο δεν πέρασε, πάλι επικαλούμενος τη χρεωκοπία ο Μητσοτάκης έμπασε μέσα στη χώρα τους ρώσους τουρίστες, και μάλιστα πάνω στην ώρα της έξαρσης στη Ρωσία της μετάλλαξης Δέλτα, αναγνωρίζοντας τους σαν εμβολιασμένους εφόσον είχαν πιστοποιητικό ότι είχαν κάνει το Σπούτνικ. Δηλαδή ενώ ΕΕ δεν αναγνωρίζει το Σπούτνικ - και δίκαια επειδή η Ρωσία δεν δέχεται τον έλεγχο των στοιχείων των δοκιμών του- η Ελλάδα το αναγνωρίζει από την πίσω πόρτα και μάλιστα κάνει εισαγωγή ρώσων τουριστών την ώρα που η χώρα τους χτυπιέται από την μετάλλαξη Δέλτα.!!!!!
Τότε αναγκάστηκαν οι Μακρόν και η Μέρκελ, υπό την πίεση προφανώς των ευρωπαϊκών διοικητικών μηχανισμών να του τραβήξουν το αυτί αφού οι ρώσοι τουρίστες περνούσαν μέσω της Ελλάδας λόγω της Σένγκεν και σε άλλες χώρες της ΕΕ.
Έτσι η κυβέρνηση για να μην γίνει βούκινο στην Ευρώπη (γιατί από την ρωσόδουλη αντιπολίτευση στην Ελλάδα κανείς δεν την ενόχλησε) έσπευσε να επιβάλει καθυστερημένα σαν υποχρεωτικό μέτρο για τους τουρίστες από τη Ρωσία αυτό των rapidtests, είτε έχουν εμβολιαστεί με το Σπούτνικ είτε όχι.
Και πάλι όμως απέφυγε να πάρει το βασικό μέτρο της καραντίνας που ισχύει για άλλες τρίτες χώρες για τουρίστες που δεν έχουν εμβολιαστεί με εγκεκριμένα από τον ΕΜΑ εμβόλια ή που δεν έχουν καλή επιδημιολογική κατάσταση. Το επιχείρημα που επικαλέστηκε ο πρωθυπουργός είναι ότι το ίδιο καθεστώς ελέγχων (συνδυασμός πιστοποιητικού εμβολιασμού και rapidtests) εφαρμόζει η χώρα για τους προερχόμενους από την Αγγλία τουρίστες, χώρα στην οποία έχει επίσης εξαπλωθεί η μετάλλαξη δέλτα. Η διαφορά όμως της Ρωσίας και της Αγγλίας είναι ότι οι Άγγλοι έρχονται εμβολιασμένοι με εγκεκριμένα εμβόλια της ΕΕ, οπότε το πιστοποιητικό εμβολιασμού τους είναι ένα ευρωπαϊκά εγκεκριμένο πιστοποιητικό οπότε επαρκές για την ασφαλή είσοδό τους, ενώ οι Ρώσοι έρχονται εμβολιασμένοι με το μη εγκεκριμένο Σπούτνικ, οπότε το πιστοποιητικό εμβολιασμού τους δεν είναι στοιχείο ασφάλειας. Χώρια ότι η επιδημιολογική κατάσταση της γενικά ανεμβολίαστης ακόμα και Σπούτνικ Ρωσίας είναι πολύ χειρότερη από αυτή της πρωτοπόρας στον εμβολιασμό Αγγλίας.
Έτσι εξηγείται που η Ελλάδα, αρχίζοντας από τη γεμάτη ρώσους τουρίστες Κρήτη μολύνθηκε γρήγορα.
Εννοείται ότι καμιά αντιπολίτευση δεν καταγγέλλει το έγκλημα Μητσοτάκη. Αφού όλοι συμμετέχουν με ενθουσιασμό σε αυτό.
Η μεθόδευση με την οποία η ελληνική κυβέρνηση προσπάθησε να περάσει την έμμεση έγκριση του Σπουτνικ από την ΕΕ μέσω εμβολιαστικού πιστοποιητικού είναι η εξής.
Πως Μητσοτάκης – Δένδιας μεθόδευσαν το άνοιγμα στο Σπούτνικ
Η Κομισιόν είχε προτείνει τη χαλάρωση των περιορισμών για το Μάη, λαμβάνοντας υπόψη την πρόοδο των εκστρατειών εμβολιασμού και τις εξελίξεις στην επιδημιολογική κατάσταση παγκοσμίως,. Η πρόταση της ήταν να επιτραπεί η είσοδος στην ΕΕ τουριστών από χώρες με καλή επιδημιολογική κατάσταση, και με πιστοποιητικό ότι έχουν λάβει την τελευταία συνιστώμενη δόση εμβολίου εγκεκριμένου από την ΕΕ (https://www.newmoney.gr/roh/palmos-oikonomias/tourismos/zestenonte-i-michanes-gia-to-anigma-tou-tourismou-stis-15-ma%CE%90ou/).
Η Ελλάδα και η Κύπρος όμως άνοιξαν τα σύνορα τους το Μάη, που σημαίνει και τα σύνορα της ΕΕ, για Ρώσους τουρίστες με τη βεβαίωση ότι είχαν εμβολιαστεί με το μη εγκεκριμένο ρώσικο εμβόλιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι εκτός από την Ελλάδα και την Κύπρο μόνο 4 χώρες της ΕΕ επέτρεπαν στους ρώσους τουρίστες να ταξιδέψουν μόνο με πιστοποιητικό εμβολιασμού με Σπούτνικ. Πρόκειται για τις εξής: Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβενία, και Κροατία (https://money-tourism.gr/oi-chores-poy-mporoyn-na-taxidepsoyn-oi-rosoi-toyristes/).
Η ελληνική κυβέρνηση κινήθηκε έγκαιρα και δραστήρια για να παρακάμψει την πρόταση κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής. Θυμίζουμε ότι είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις Μητσοτάκη-Τσίπρα υπέρ της προμήθειας από την ΕΕ του ρώσικου εμβολίου όταν πρόκυψε ζήτημα με την έλλειψη επαρκών ποσοτήτων εμβολίων από την AstraZeneca (ΝΕΑ ΑΝΑΤΟΛΗ: ΡΩΣΙΚΟ ΕΜΒΟΛΙΟ: ΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΣΤΟ ΞΕΦΩΤΟ, 8/5/2021). Πολύ πιο πριν βέβαια πριν υποπτευθεί η ΕΕ οτιδήποτε είχε ξεκινήσει η δραστήρια εκστρατεία του πρωθυπουργού Μητσοτάκη για κοινό πιστοποιητικό εμβολιασμού για τις ανάγκες τάχα του τουρισμού στην ΕΕ σε ένα έδαφος όπου είχαν άφθονα επιχειρήματα να προβάλουν οι φίλοι του Πούτιν (Ορμπάν, Αναστασιάδης κλπ) για να πιέσουν για την αποδοχή του ρώσικου εμβολίου μέσα στο κλίμα της ασφυξίας του τουρισμού που είχε προκαλέσει η πανδημία.
Όταν η εκστρατεία αυτή απέτυχε να εντάξει και το ρώσικο εμβόλιο στα ασφαλή εμβόλια του ευρωπαϊκού πιστοποιητικού, η ηγεσία Μητσοτάκη προχώρησε μόνη της για να τινάξει την πολιτική των μέτρων προστασίας στον αέρα. Ασφαλώς ήξερε οτι είχε σύσσωμες τις κοινοβουλευτικές ηγεσίες στο πλευρό της και πραγματικά καμμιά της δεν όλες σαν αδέλφια τον καλύψανε, τόσο καλά ώστε πέρα από αυτό το άρθρο να μην υπάρχει κανένα άλλο, τουλάχιστον σε γνώση μας, που να καταγγέλει αυτή τη μεθόδευση. Εδώ φαίνεται πόσο βαθιά διαβρωμένος είναι ο ελληνικός πολιτικός κόσμος και η χώρα γενικότερα από τη ρώσικη υπερδύναμη.
Στα μέσα Απρίλη ο υπουργός Τουρισμού Θεοχάρης προφανώς με σύσταση του Μητσοτάκη πήγε στη Μόσχα. Εκεί συναντήθηκε με τον αναπληρωτή υπουργό Μεταφορών της Ρωσίας, αρμόδιο για θέματα τουρισμού, Dmitry Zverev ο οποίος «χαιρέτησε τη θετική στάση εκ μέρους της Ελλάδας για το ρωσικό εμβόλιο Sputnik V και ευχαρίστησε τον Έλληνα υπουργό Τουρισμού για την κατανόηση και τη συνεργασία» (https://www.voria.gr/article/apo-145-rosi-touristes-stin-ellada-me-pistopiitiko-emvoliasmou-i-arnitiko-pcr).
Ο Θεοχάρης συναντήθηκε επίσης με την επικεφαλής του Ομοσπονδιακού Οργανισμού Τουρισμού, Zarina Valeriyevna Doguzova, καθώς και με εκπροσώπους των μεγαλύτερων tour operators της Ρωσίας. Σε συνέντευξη του στην Izvestia, είπε ότι από 14 Μάη, ημερομηνία ανοίγματος της Ελλάδας για τον τουρισμό θα γίνονται δεκτοί ταξιδιώτες από τη Ρωσία, εάν διαθέτουν είτε πιστοποιητικό εμβολιασμού είτε αρνητικό τεστ PCR. Τόνισε μάλιστα ότι «η Ελλάδα δεν ανέστειλε ποτέ τη διαδικασία χορήγησης ταξιδιωτικής βίζας σε Ρώσους τουρίστες» (δηλαδή ποτέ δεν έκλεισε σύνορα για τη Ρωσία, απλά οι περιορισμοί ήταν αυστηροί, αν και εφόσον εφαρμόζονταν).
Στα τέλη Μάη, ο Δένδιας συνάντησε τον Λαβρόφ στο Σότσι, ενώ είχε ξεσπάσει ήδη η κρίση των σχέσεων ΕΕ-Ρωσίας λόγω της στάσης της στην απαγωγή Λευκορώσου στελέχους της αντιπολίτευσης στο Μινσκ. Κατά την επίσκεψη ο Δένδιας επανέλαβε όσα είχε πει ο Θεοχάρης, και κάλεσε τους ρώσους τουρίστες να έρθουν στην Ελλάδα (https://sputniknews.gr/20210527/nea-episkepsi-dendia-sti-rosia-os-to-telos-toy-etoys-pos-apotimatai-to-taxidi-toy-ellina-ypex-13386383.html).
Η κυβέρνηση δεν είχε θορυβηθεί καθόλου ούτε από διεθνή ρεπορτάζ για το ότι οι ρώσικες αρχές δείχνουν τουλάχιστον ανοχή στη χρήση πλαστών πιστοποιητικών εμβολιασμού που απλά μπορεί να τα αγοράσει κανείς μέσω κινητού σε μια χώρα που πολλοί δεν κάνουν το εμβόλιο είτε γιατί δεν το εμπιστεύονται, είτε λόγω της αντιεμβολιαστικής προπαγάνδας.
Το αποτέλεσμα ήταν η έξαρση του Covid-19 στη Ρωσία να βρει ανοιχτά χωρίς τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης τα σύνορα της ΕΕ στους ρώσους τουρίστες λόγω της ελληνικής πολιτικής της κατάργησης των ευρωπαϊκών περιορισμών, γεγονός που ξεσήκωσε τέτοιο σάλο ώστε οι Μέρκελ-Μακρόν να υποχρεωθούν να ξεμπροστιάσουν την ελληνική κυβέρνηση.
Η φιλοευρωπαϊκή βιτρίνα της Ελλάδας τρύπησε από αυτή τη σφαίρα αλλά δεν κατέρρευσε χάρη στην προστασία από τους άλλους φίλους και πράκτορες της Μόσχας μέσα στην ΕΕ. Είναι πάντως για πρώτη φορά μετά από την εποχή των μνημονίων που η Ελλάδα γίνεται ξανά ύποπτη για τις ένοχες σχέσεις της της με την πουτινική φασιστική Ρωσία. Αυτή είναι η ευρωπαϊκή διάσταση του εγκλήματος της κυβέρνησης. Εξίσου σοβαρή όμως είναι η διασπορά της μετάλλαξης Δέλτα στο εσωτερικό, που τελικά προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά στον τουρισμό από το καλό που υποτίθεται ότι θα της έκαναν οι ρώσοι τουρίστες. Και είναι να απορεί κανείς πως ενώ πέρσι, ακούγονταν συχνά-πυκνά επικρίσεις από την αντιπολίτευση για πρόωρο άνοιγμα, όταν οι ίδιοι είχαν καταργήσει κάθε μέτρο στο εσωτερικό. Σήμερα κανένας τους δεν διαμαρτύρεται για το χωρίς μέτρα άνοιγμα στη Ρωσία!!!
Αμέσως μετά το άνοιγμα η Ρωσία επέτρεπε περιορισμένες πτήσεις προς Ελλάδα, προφανώς γιατί έπρεπε να γίνει όσο το δυνατόν αθόρυβα το άνοιγμα με τον εμβολιασμό με Σπούτνικ. Η κατάσταση άλλαξε στα μέσα Ιούνη, τη στιγμή δηλαδή που σημειωνόταν η αύξηση των κρουσμάτων της μετάλλαξης Δέλτα στη Ρωσία, οπότε άρχισαν να αυξάνονται σταδιακά οι πτήσεις με προγραμματισμό να πυκνώσουν ακόμα περισσότερο τον Ιούλη. Σε αυτό το σημείο ήρθε η καταγγελία από Μέρκελ – Μακρόν. Παρόλο που δεν έχει γίνει γνωστή κάποια έρευνα ιχνηλάτησης των κρουσμάτων της μετάλλαξης Δέλτα, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν έρθει στη δημοσιότητα, τα πρώτα κρούσματα σημειώθηκαν στο Ηράκλειο, τόπο προορισμού τουριστών από τη Ρωσία, τα οποία αυξήθηκαν ραγδαία και μέχρι σήμερα στην Κρήτη εντοπίζονται τα περισσότερα κρούσματα της μετάλλαξης.
Η ελληνική πολιτική ηγεσία δεν έχει κανένα ενδοιασμό να ακολουθεί εγκληματική πολιτική σε βάρος όλης της ΕΕ για την εξυπηρέτηση των ρώσικων συμφερόντων αφού εδώ και τόσες δεκαετίες έχει αποδείξει, ότι αυτήν την εγκληματική πολιτική, κυρίως αυτήν του σαμποτάζ της παραγωγής, την ακολουθεί σε βάρος του ίδιου της του λαού.
Το ότι αυτή τη φορά αποφάσισε να παίξει με την υγεία όλων των λαών της Ευρώπης τη στιγμή της ανάκαμψης τους μετά από μία τόσο θανατηφόρα πανδημία και τόσο επιζήμια στο επίπεδο της οικονομικής τους διαβίωσης είναι ένα έγκλημα που πιθανότατα δεν θα μπορέσει να κρυφτεί τόσο καλά όσο τα εσωτερικά της εγκλήματα.
Η αναδίπλωση του διπρόσωπου Μητσοτάκη μαζί με την μεθόδευση επαναφοράς στο ψευτοΚΚΕ την ασφάλειας της χώρας (Θεοδωρικάκος) ...ενέταξε στον πρόσφατο κυβερνητικό ανασχηματισμό την προσωρινή πιστεύω απομάκρυνση Χ. Θεοχάρη αφού του φόρτωσε όλη αυτήν την μεθόδευση ώστε να μην τσαλακωθεί περισσότερο το "ευρωπαϊκό προφίλ" του Μητσοτάκη .
ΠΗΓΗ ΟΑΚΚΕ
Η Ιστορία ενός ακόμη υπονομευμένου έργου που δεν ήθελε κανείς παρά μόνον οι εργολάβοι και οι ενδιάμεσοι, στελέχη κλπ με στόχο τα Ευρωπαϊκά κονδύλια.
Η ιστορική διαδρομή της κατασκευής του μετρό της Θεσσαλονίκης αποτυπώνει με ακρίβεια την πορεία που ακολουθούν στην Ελλάδα όλες οι μεγάλες επενδύσεις που δεν έχουν την έγκριση του ρωσόδουλου μπλοκ που σαμποτάρει την παραγωγή της, καταστρέφει την εργατική της τάξη και τη δυνατότητά της να είναι μια σύγχρονη βιομηχανική χώρα. Οι σύγχρονες αστικές συγκοινωνίες δεν αποτελούν μόνο μέσο για να πηγαίνουν οι άνθρωποι στις δουλειές τους, αλλά αποτελούν και βασικό παράγοντα για τη βελτίωση της καθημερινής κοινωνικής ζωής τους.
Η ψευτοαριστερά προβάλλοντας πάντα ένα εντελώς επιλεκτικό και υποκριτικό πάθος για τη αρχαιότητα (επιχείρημα που-μαζί με τη μόλυνση- βρίσκεται σχεδόν σε κάθε παραγωγικό σαμποτάζ που πραγματοποιεί) εμποδίζει την κατασκευή του μετρό της Θεσσαλονίκης. Στην πραγματικότητα θέλει μια κατεστραμμένη βιομηχανικά πόλη με ταλαιπωρημένους κατοίκους, με χτυπημένο το εμπορικό της κεφάλαιο και έρμαιο στις συμμορίες του ρώσου κρατικο-ολιγάρχη Ιβάν Σαββίδη, ο οποίος εκτός από την πιο δημοφιλή ποδοσφαιρική ομάδα της έχει αρπάξει και το λιμάνι της. Το αστείο είναι ότι τα αρχαία αυτά, όπως και αντίστοιχα στην Αθήνα δεν θα τα έβλεπε ποτέ κανείς και θα έμεναν για πάντα θαμμένα κάτω από τα κτίρια της πόλης αν δεν γίνονταν οι εκσκαφές του μετρό ενώ τώρα που θα μπορούν να τα απολαύσουν οι κάτοικοί της, οι σαμποταριστές θέλουν να τους το επιτρέψουν με τον όρο να χαλάσει η πρακτική ζωή τους για αρκετά χρόνια ακόμα.
Μετά από μεγάλη εσωτερική σύγκρουση και παρά τη βρώμικη στάση Μητσοτάκη το ΣτΕ απορρίπτει τις προσφυγές των σαμποταριστών
Η αποκάλυψη των αρχαιοτήτων είχε σταματήσει για χρόνια το έργο, κάτι που φρόντισε ιδιαίτερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την εμμονή της να προχωρήσει η κατασκευή με τα ευρήματα στη θέση τους, κάτι που αποδείχτηκε τεχνικά αδύνατο. Για να ξεμπλοκάρει το έργο η αρμόδια υπουργός Μενδώνη με σύμφωνη γνωμοδότηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου έδωσε έγκριση για την απόσπασή τους και την επανατοποθέτησή τους. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να προχωρήσει η κατασκευή του μετρό και να μη στερηθούν οι κάτοικοι την πρόσβαση στις βυζαντινές αρχαιότητες.
Σε αυτή την απόφαση αντέδρασαν με συνολικά επτά αιτήσεις ακύρωσης φορείς επιστημόνων και κατοίκων. Οι τέσσερις από τις επτά κατατέθηκαν από σωματεία τον Ενιαίο Σύλλογο Υπαλλήλων ΥΠΠΟΑ Αττικής, Στερεάς και Νήσων, την Πανελλήνια Ενωση Συντηρητών Αρχαιοτήτων, το Σύλλογο Εκτάκτων Αρχαιολόγων και το Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων. Στο τέλος του περασμένου Απρίλη το ΣτΕ απέρριψε με απόφασή του τις προσφυγές και ο δρόμος για το τελείωμα του μετρό φαίνεται τώρα να είναι ανοιχτός.
Το κείμενο της απόφασης δημοσιεύτηκε στα τέλη Ιούνη στην ιστοσελίδα του ΣτΕ. Το ΣτΕ λέει τα αυτονόητα:
«έχει κριθεί παγίως από το Δικαστήριο ότι σε εξαιρετικές περιπτώσεις μεγάλων τεχνικών έργων, τα οποία είναι απαραίτητα για την εθνική άμυνα της Χώρας ή έχουν μείζονα σημασία για την εθνική οικονομία και ικανοποιούν ζωτικές ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, είναι δυνατό να επιτρέπονται επεμβάσεις σε μνημείο ή μνημειακό σύνολο στο μέτρο που καθίστανται απολύτως αναγκαίες για τους παραπάνω σκοπούς, ύστερα από στάθμιση της αξίας του μνημείου ως στοιχείου της πολιτιστικής κληρονομιάς, της σοβαρότητας του επιδιωκόμενου σκοπού και της αναγκαιότητας να εκτελεστεί το έργο, εφόσον διαπιστωθεί, με βάση εμπεριστατωμένη έρευνα, ότι δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, με την οποία θα ήταν δυνατό να αποτραπεί η βλάβη του μνημείου. Στην όλως δε εξαιρετική αυτή περίπτωση επιτρέπεται, όπως έχει κριθεί, και η οριστική μεταφορά μνημείου, ήτοι η μετακίνηση και διατήρησή του σε άλλο τόπο από εκείνον στον οποίο βρέθηκε, εφόσον τούτο είναι αναγκαίο για την προστασία του μνημείου ή για την προστασία της ανθρώπινης ζωής». (https://www.liberal.gr/politismos/giati-den-tha-ginei-pote-metro-sti-thessaloniki/388042).
Δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο το ΣτΕ να ρίχνει τέτοια χαστούκια στους σαμποταριστές αφού έχει αποδειχτεί διαχρονικά ότι στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων τους δικαιώνει, με νομολογία που έχει διαμορφωθεί από φίλους του ψευτοΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτή του Μιχαήλ Δεκλερή. Το λιθαράκι της σε αυτή την άθλια νομολογία έβαλε η πρόεδρος της Δημοκρατίας Σακελλαροπούλου στην περίπτωση της ακύρωσης της εκτροπής του Αχελώου.
Η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ που έκρινε τις προσφυγές ήταν οριακή, οι ψήφοι ήταν 13 προς 12, με καθοριστική την ψήφο της προέδρου. Η οριακή πλειοψηφία φανερώνει την έντονη σύγκρουση που δόθηκε στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο και πόσο επέδρασε η πίεση των κατοίκων και των τοπικών φορέων που νοιάζονται γι αυτούς, αλλά και η επιμονή ενός φιλοαναπτυξιακού τμήματος της ΝΔ που διατηρεί ακόμα κάποια σχετική δύναμη στην κυβέρνηση και δεν ακολουθεί τη φιλοσαμποταριστική πολιτική του διπρόσωπου αρχηγού της, για να αποτραπεί νέο σταμάτημα του έργου. Οι σοσιαλφασίστες σαμποταριστές έκαναν έναν τρομερό θόρυβο με διάφορους φορείς, μειοψηφικές επιτροπές κατοίκων, εκκλήσεις για υποστήριξη εκτός συνόρων, δημιουργώντας την ψεύτικη εντύπωση μιας σθεναρής αντίδρασης του πληθυσμού και ενός οικουμενικού αιτήματος. Δεν έχουν όμως το λαό μαζί τους. Μόνο θυμός υπάρχει στο λαό της Θεσσαλονίκης για ένα έργο υποδομής που καθυστερεί χρόνια χωρίς ουσιαστικό λόγο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ολομέλεια του ΣτΕ έρχεται τα τελευταία χρόνια σε σύγκρουση με το σοσιαλφασιστικό μέτωπο, ενώ σε γενικές γραμμές στη μεταπολίτευση έχει μια βαριά κληρονομιά από εγκληματικές αντιαναπτυξιακές αποφάσεις. Τελευταία είχε σταθεί ξανά απέναντι στους σοσιαλφασίστες, και πάλι με έντονη σύγκρουση στο εσωτερικό του, σε ένα ακόμα πιο κρίσιμο ζήτημα, ένας ζήτημα δημοκρατίας, αυτό της λειτουργίας των ΜΜΕ όταν επιχείρησε να τα κλείσει και να τα χειραγωγήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με το νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες. Τότε ήταν οι υπόλοιπες κοινοβουλευτικές ηγεσίες που πούλησαν αυτή την αντίσταση, και έφτασαν σε έναν επαίσχυντο συμβιβασμό με τη συριζέϊκή κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ο Σαββίδης να αποκτήσει ξαφνικά κανάλι το Open, και να γίνει μεγαλομέτοχος στο Μέγκα.
Με την ευκαιρία σημειώνουμε ότι στην απόφαση του ΣτΕ για το μετρό ήταν κρίσιμος ο ρόλος μίας μεταβατικής προέδρου της Ολομέλειας, της Μαίρης Σαρπ, που διορίστηκε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη για μία σύντομη θητεία η οποία έληξε στις 30/06.
Με το επιχείρημα της οριακής πλειοψηφίας της απόφασης του ΣτΕ οι σαμποταριστές ξεσπάθωσαν και ετοιμάζονται τώρα για ένα δεύτερο γύρο όχι μόνο προσφυγών αλλά αυτή τη φορά με τη βία ενός σοσιαλφασιστικού κινήματος που θα εμποδίσει τα συνεργεία να μετατοπίσουν τα αρχαία. Σύλλογοι και συλλογικότητες καθοδηγούμενοι από τη σοσιαλφασιστική ψευτοαριστερά έβγαλαν διαπρύσιες ανακοινώσεις, και μιλούν μέχρι και για βυζαντινή Πομπηία! Ο σύλλογος Εκτάκτων Αρχαιολόγων ανακοίνωσε:
«Ως Σύλλογος θεωρούμε ότι, ενάντια στο ξερίζωμα της καρδιάς της βυζαντινής, κοσμικής Θεσσαλονίκης, στις συνειδήσεις των συναδέλφων μας θα μετρήσει η επιταγή της ίδιας της ουσίας της αρχαιολογικής αποστολής μας. Καλούμε τα μέλη μας, καλούμε όλους τους συναδέλφους αρχαιολόγους, να μην εργαστούν στην απόσπαση αρχαιοτήτων»
και πιο κάτω απείλησε τα μέλη του που θα δουλέψουν στο έργο
«Συνάδελφοι που τυχόν θα αποφασίσουν να εργαστούν για την απόσπαση, θα έχουν θέσει οι ίδιοι εαυτούς εκτός Συλλόγου (Η υπογράμμιση δική μας)» (https://thepressproject.gr/17-5-21). Και παρακάτω: «θεωρούμε ότι το στρατόπεδο του τεμαχισμού και της απόσπασης, το οποίο έχει στις τάξεις του τα κυβερνητικά fake news και τα μέσα αναπαραγωγής αυτών, την αλυσίδα των εξωθεσμικών παρεμβάσεων της υπουργού, τις πιέσεις και τους εκβιασμούς των μεγαλοεργολάβων, δεν μπόρεσε όλους αυτούς τους μήνες να αναπτύξει το παραμικρό επιχείρημα για να υποστηρίξει, έστω για τα προσχήματα, την άποψή του». Εδώ φαίνεται και η μεγάλη τους υποκρισία, αφού για τα αρχαία του σταθμού της Αγίας Σοφίας, που αντιμετωπίστηκαν με την ίδια μέθοδο της απόσπασης και επανατοποθέτησης, αλλά που κατασκευάστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ δεν έβγαλαν κιχ.
Από το πετροβόλημα της απόφασης δεν έλειψε το ψευτοΚΚΕ που κάλεσε σε κίνημα διεκδίκησης για την αναθεώρηση της απόφασης της κυβέρνησης για τα αρχαία και την προστασία των αρχαιοτήτων στο Σταθμό Βενιζέλου με διατήρησή τους στον χώρο, χωρίς απόσπαση και επανατοποθέτησή τους. (https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11246193). Δηλαδή καλεί σε κίνημα για το σταμάτημα του έργου στην πράξη γιατί δεν μπορεί να υπάρχει μετρό με τα αρχαία στη θέση τους. Εδώ δεν αποκλείουμε να πάνε για φυσική τραμπούκικη βία.
Λίγο πριν βγει η κρίσιμη απόφαση του ΣΤΕ στο πιο κρίσιμο για το μέλλον του έργου σημείο, στην κορύφωση της πολιτικής μάχης, και με μία πρώτη νίκη του μετώπου υπέρ του μετρό, η ηγεσία Μητσοτάκη απέδειξε τον ελεεινό της χαρακτήρα όταν όχι μόνο δεν χαιρέτισε την απόφαση του ΣτΕ, αλλά επιχείρησε να την υποβαθμίσει. Στις 25/5 ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε στο εργοτάξιο της Βενιζέλου ανάμεσα σε ειδικούς υπηρεσιακούς παράγοντες χωρίς να μιλήσει καθόλου στον τύπο. Μάλιστα, μια βδομάδα πριν είχε πάει στη Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης χωρίς να περάσει καθόλου από το εργοτάξιο. Ήταν η στιγμή που η εκστρατεία των σαμποταριστών βρισκόταν στο αποκορύφωμά της με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στο χώρο του έργου και διεθνές μάζεμα υπογραφών ανάμεσα στις οποίες μπήκαν μαζί με γνωστά ξένα ονόματα - όπως συνηθίζει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να τρομοκρατεί τα ντόπια θύματά του - και τα ονόματα διανοούμενων της Θεσσαλονίκης με κάποιο βάρος. Όταν βγήκε η απόφαση του ΣΤΕ, δηλαδή μια μεγάλη νίκη του μετώπου υπέρ του μετρό, η ηγεσία Μητσοτάκη δεν χαιρέτισε την απόφαση του ΣτΕ, αλλά επιχείρησε να την υποβαθμίσει.
Αυτή η στάση του κρυφοσυριζαίου Μητσοτάκη ενθαρρύνει τους σαμποταριστές να συνεχίσουν. Χαρακτηριστική ήταν η αντίδραση της προέδρου του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων Δ. Κουτσούμπα, που έγραψε:
«Θα κάνω μια θετική σκέψη: ότι ο ίδιος ο δρόμος του Ιουστινιανού, ο decumanus maximus της πόλης, που μέχρι στιγμής έχει “κερδίσει” την καρδιά όποιου τον έχει επισκεφτεί, 6 μέτρα κάτω από την Εγνατία και στην ίδια ευθεία, κάποια μέτρα πάνω από τον συρμό του μετρό, που περίμενε αιώνες για να ξαναβγεί στο φως αγέρωχος και φωτεινός όπως όταν τον περπατούσαν χιλιάδες πόδια, ο ίδιος ο δρόμος θα κερδίσει όσους επιβουλεύονται την καταστροφή του. Ας ελπίσουμε ότι ο πρωθυπουργός, τώρα που είδε από κοντά αυτό για το οποίο φωνάζουμε τόσα χρόνια με όλη μας την καρδιά, θα αλλάξει ρότα» (https://www.efsyn.gr/21/5/21).
Ίσως να μην είναι εντελώς συμπτωματικές οι αναφορές του ρώσου υπουργού εξωτερικών Λαβρόφ στον υφιστάμενο του Δένδια λίγες μέρες μετά στο Σότσι της Ρωσίας: «θυμόμαστε πως οι ‘Αγιοι Ισαπόστολοι, οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος, οι οποίοι συνέταξαν το κυριλλικό αλφάβητο τον 9ο αιώνα και μετέφρασαν στη σλαβική γλώσσα τα πρώτα εκκλησιαστικά βιβλία κατάγονταν από τη βυζαντινή πόλη της Θεσσαλονίκης» (https://www.tanea.gr/2021/05/24). Το μετρό ασφαλώς δεν χαλάει τη βυζαντινή πλευρά της συγκεκριμένης πόλης αλλά η αποικιακή διάθεση της Ρωσίας να την κάνειι μια Σαββιδούπολη τη χαλάει.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Καθημερινής της 10/7: “Η απαραίτητη απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού, με την οποία θα εγκρίνεται η μελέτη απόσπασης, θα εκδοθεί μέσα στις επόμενες ημέρες (και σίγουρα θα προσβληθεί ενώπιον του ΣτΕ)”.
Η μελέτη απόσπασης προβλέπει την ολοκλήρωση της επιχείρησης σε 5,5-6 μήνες, διάστημα που η κατασκευάστρια «Αττικό Μετρό» επιθυμεί να μειωθεί στους 4 μήνες, με διπλασιασμό των βαρδιών (https://www.kathimerini.gr/culture/561427615/metro-thessalonikis-apospasi-archaiotiton-apo-venizeloy-epanatopothetisi-ston-stathmo-agias-sofias/).
Το ιστορικό του σαμποτάζ στο μετρό της Θεσσαλονίκης
Το μετρό της Θεσσαλονίκης* ξεκίνησε το 1976, αλλά ουσιαστικά η κατασκευή του άρχισε το 2006- με τη συγχρηματοδότηση Ελληνικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας- με τη δημοπράτηση της βασικής γραμμής, ενώ το 2012 δημοπρατήθηκε επίσης και η επέκταση της βασικής γραμμής. Οι εργασίες σταματούν για πρώτη φορά στις 24.12.2012, και ενώ είχε κατασκευαστεί περισσότερο από το 75% των σηράγγων, γιατί έπρεπε να αποφασιστεί τι θα γίνει με τα αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή της οδού Βενιζέλου, όπου και θα κατασκευάζονταν ο ομώνυμος σταθμός. Το Γενάρη του 2013 το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο γνωμοδότησε ομόφωνα υπέρ της απόσπασης και της μεταφοράς των αρχαιοτήτων του Σταθμού της Βενιζέλου στο πρώην στρατόπεδο Παύλου Μελά και ο τότε αναπληρωτής υπουργός ΠΑΙΘΠΑ Τζαβάρας υπογράφει τη σχετική απόφαση. Αμέσως αντιδρά ο Σύλλογος Ελλήνων αρχαιολόγων και δεν ξεκινά καμιά εργασία μέχρι της 29 Αυγούστου του ίδιου έτους. Τότε πραγματοποιείτε μια σύσκεψη των εμπλεκόμενων φορέων που έβγαλε και ανακοίνωση: «Η Αττικό Μετρό, σε συνεργασία με το ΑΠΘ και το ΤΕΕ/ΤΚΜ, έφτασε σε μία τελική, προτεινόμενη μελέτη, την οποία τόσο το Υπουργείο Πολιτισμού, όσο και η Δημοτική Αρχή, βλέπουν με ικανοποίηση». Το σχέδιο προέβλεπε απόσπαση και επανατοποθέτηση κατά 85% των αρχαιοτήτων. Τον Δεκέμβριο του 2013 η προσφυγή που είχε καταθέσει νωρίτερα ο Δήμος Θεσσαλονίκης, με δήμαρχο τον Μπουτάρη για την παραμονή των αρχαίων στο σταθμό Βενιζέλου, στο Τμήμα Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας γίνεται δεκτή. Ο Μπουτάρης δηλαδή από τη μια συμφωνούσε και από την άλλη έκανε προσφυγές στο ΣτΕ.
Η συνεδρίαση για την τελική απόφαση ορίζεται για τον Ιανουάριο του 2014, ενώ το ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο) συνεδριάζει ξανά για το ίδιο θέμα. Η πρόταση του ΚΑΣ από τις 28/1/2014 για απόσπαση των αρχαιολογικών ευρημάτων, κατασκευή του σταθμού του μετρό, επανατοποθέτησή των αρχαίων στο ίδιο σημείο και διαμόρφωση επισκέψιμου χώρου εγκρίνεται με υπουργική απόφαση. Όμως ο Μπουτάρης επιμένει στην προσφυγή του επειδή δεν έγινε ακύρωση της προηγούμενης απόφασης Τζαβάρα που προέβλεπε την απομάκρυνση των αρχαιοτήτων. Τον Μάρτιο εκδικάζεται μετά από αναβολές η προσφυγή του δημάρχου στο ΣτΕ προκειμένου να ακυρωθεί η απόφαση Τζαβάρα. Τελικά εκδίδεται κοινή πρόταση του δήμου Θεσσαλονίκης και της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ ΑΕ για τον αρχιτεκτονικό επανασχεδιασμό του Σταθμού Βενιζέλου, με τα αρχαία να μένουν στη θέση τους τελικά και να είναι στην κοινή θέα, την οποία εγκρίνει στις 16 Δεκέμβρη του 2014 το ΚΑΣ. Και ενώ φαινόταν ότι το μετρό θα άρχιζε ξανά, ο νέος υπουργός Πολιτισμού Α. Μπαλτάς, τον Οκτώβριο του 2015, υπέγραψε απόφαση για την κατά χώραν διατήρηση των αρχαιοτήτων που βρέθηκαν στο σκάμμα του σταθμού “Βενιζέλου”. Πράγμα το οποίο σήμαινε ότι ακυρώνονταν όλες οι προηγούμενες αποφάσεις και στην ουσία ο σταθμός της Βενιζέλου καταργούνταν, αφού δεν μπορούσε να κατασκευαστεί χωρίς την καταρχήν μετακίνηση των αρχαίων. Μερικούς μήνες αργότερα στις 16 Ιουνίου 2016 υπογράφεται το Μνημόνιο Συναντίληψης και Συνεργασίας, μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, του Υπουργείου Μεταφορών Υποδομών και Δικτύων, της «ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε.» και του Δήμου Θεσσαλονίκης με αντικείμενο τη διαμόρφωση ενός πλαισίου συνεργασίας για την ανάδειξη των σημαντικών αρχαιοτήτων που ανασκάφηκαν κατά τις εργασίες κατασκευής του σταθμού “Βενιζέλου” του Μητροπολιτικού Σιδηροδρόμου Θεσσαλονίκης.
Τελικά στις 15/11/2016, ανακοινώνεται η νέα συμφωνία που ήταν η συνύπαρξη των αρχαιοτήτων με τις λειτουργίες του μετρό, με την απόσπαση και επανατοποθέτηση να αφορά μόνο στο 8-10% των αρχαιοτήτων, λύση η οποία εφαρμόστηκε και στην κατασκευή του σταθμού της Αγίας Σοφίας. Στις 24/1/2017 η μελέτη στην οποία συμφώνησαν η Αττικό Μετρό ΑΕ, το Υπουργείο Πολιτισμού και η Εφορεία Αρχαιοτήτων, το Υπουργείο Υποδομών και ο Δήμος Θεσσαλονίκης παίρνει την έγκριση του ΚΑΣ και ο σταθμός της Βενιζέλου αποφασίζεται να παραδοθεί το 2021. Μετά από ένα χρόνο, το Δεκέμβρη του 2018 ο Τσίπρας εγκαινιάζει (!!!) το μετρό, χρησιμοποιώντας γιγαντοπανώ ζωγραφισμένα για να φαίνεται τελειωμένο ένα έργο που το κόμμα του σαμπόταρε και συνεχίζει να σαμποτάρει με κάθε τρόπο.
Ουσιαστικά ο Τσίπρας εγκαινίασε μία μακέτα μη υλοποιήσιμη! Ο Διευθυντής Έργων του Μετρό Θεσσαλονίκης (συντονιστής της ομάδας εργασίας που είχε υποβάλει την πρόταση το έτος 2017 για την κατά χώραν διατήρηση) βεβαίωσε ότι αν και προσπάθησαν από το 2017 έως τα μέσα του 2019, δεν προέκυψε τελικά εφικτή κατασκευαστικά λύση με κατά χώραν διατήρηση των αρχαιοτήτων (https://www.liberal.gr/politismos/giati-den-tha-ginei-pote-metro-sti-thessaloniki/388042).
Οι αληθινές προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάρισαν όταν εκδόθηκε η απόφαση της Μενδώνη για τη μόνη βιώσιμη λύση, οπότε ξεκίνησε η ολόπλευρη επίθεση για την καθαίρεση της με τη χρήση όποιων σκανδάλων μπορούσε να ανακαλύψει η να επινοήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να την αφορούν.
Η τύχη του μετρό θα εξαρτηθεί από την πάλη του λαού της Θεσσαλονίκης ενάντια στους σαμποταριστές
Το μετρό είναι ένα μέσο για τη διευκόλυνση της παραγωγικής και κοινωνικής δραστηριότητας των ανθρώπων. Διευκολύνει τη μετάβαση από και προς τη δουλειά τους και διευκολύνει όλες τις κοινωνικές δραστηριότητές, ιδιαίτερα το εμπόριο και τις υπηρεσίες στο κέντρο μιας μεγάλης πόλης. Η ανακοίνωση του Εμπορικού συλλόγου Θεσσαλονίκης είναι χαρακτηριστική:
«Ο Εμπορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης καλεί την κυβέρνηση να συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι η αγορά της πόλης δεν αντέχει ούτε μια ημέρα ανατροπής του προγραμματισμένου χρόνου παράδοσης του σταθμού Βενιζέλου” επισημαίνεται στην ανακοίνωση. “Η αγορά της Θεσσαλονίκης, κάνοντας τεράστιες θυσίες από το 2006, οι οποίες απέκτησαν άλλη διάσταση και ένταση με την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα τα τελευταία δέκα χρόνια, ζητά την εμπρόθεσμη παράδοση του έργου με ολοκληρωμένο και τον σταθμό της Βενιζέλου. Οι αντοχές του εμπορικού κόσμου έχουν εξαντληθεί. Οι επιχειρήσεις μας που κινδυνεύουν από λουκέτο, είναι η ζωή μας»( https://ecozen.gr/2019/08/23).
Από τώρα και στο εξής η ανάδοχος του έργου Αττικό Μετρό έχει τρία χρόνια μπροστά της για να το ολοκληρώσει καθώς, μετά τον Δεκέμβρη του 2023, σε περίπτωση που το μετρό δεν τεθεί σε λειτουργία, το ελληνικό δημόσιο θα κληθεί να επιστρέψει περίπου 700 εκατ. ευρώ στα κοινοτικά ταμεία (https://www.lifo.gr/now/entertainment/oristiko-metaferontai-ta-arhaia-apo-ton-stathmo-benizeloy-sti-thessaloniki)
Η πίεση του λαού της Θεσσαλονίκης και της ζωής της ίδιας στους ρωσόδουλους σαμποταριστές καθώς και σε κάθε λογής νεομεσαιωνιστές είναι πελώρια. Και ο ίδιος ο Μητσοτάκης θα δυσκολευτεί πολύ να αντιμετωπίσει το μεγάλο ρεύμα μέσα στο κόμμα του που θέλει αυτό το έργο όπως θέλει και το ακόμα πιο εμβληματικό και γι αυτό πιο μισητό στους σαμποταριστές έργο του Ελληνικού. Είναι αυτή η εσωτερική πίεση που αναγκάζει το Μητσοτάκη να κρατάει ακόμα τη Μενδώνη μέσα στην κυβέρνηση παρά τις κατά κύματα επιθέσεις των σαμποταριστών. Εννοείται ότι οι ακούραστοι και οργανωμένοι τυφλοπόντικές μέσα στο κόμμα της ευρωπαιόφιλης αστικής τάξης που έχουν επικεφαλής τους την τριάδα Καραμανλή, Σαμαρά, Μητσοτάκη μπορούν να κινούν ολόκληρα τμήματα του κρατικού μηχανισμού και βέβαια να δίνουν διαρκώς σήματα στο πυροβολικό του ΣΥΡΙΖΑ που ακριβώς θα πρέπει να συγκεντρώνει τα πυρά του μέσα στο γενικά χαζοχαρούμενο στρατόπεδο της ΝΔ.
ΠΗΓΗ : OAKKE
ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗ: Σε λίγο ξεκινά ο εμβολιασμός παιδιών 5-11 ετών. Η Σιγκαπούρη είναι μία από τις χώρες του κόσμου με τα υψηλότερα ποσοστά εμβολι...
